Οστεοχόνδρωση της σπονδυλικής στήλης: τι είναι; Θεραπεία της αυχενικής, θωρακικής και οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης

Αυτό το υλικό προορίζεται για άτομα χωρίς ιατρική εκπαίδευση που θέλουν να μάθουν περισσότερα για την οστεοχονδρωσία από όσα γράφονται σε δημοφιλείς εκδόσεις και σε ιστότοπους ιδιωτικών κλινικών. Οι ασθενείς θέτουν σε γιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων ερωτήσεις που χαρακτηρίζουν την πλήρη παρανόηση του θέματος της οστεοχονδρωσίας. Παραδείγματα τέτοιων ερωτήσεων είναι: "Γιατί με πονάει η οστεοχόνδρωσή μου; ""Ανακαλύφθηκε η συγγενής οστεοχονδρωσία, τι πρέπει να κάνω; Ίσως η αποθέωση ενός τέτοιου αναλφαβητισμού μπορεί να θεωρηθεί μια αρκετά κοινή ερώτηση: "Γιατρέ, έχω τα πρώτα σημάδια χόνδρωσης, πόσο τρομακτικό είναι; ""Αυτό το άρθρο προορίζεται να δομήσει το υλικό σχετικά με την οστεοχονδρωσία, τα αίτια, τις εκδηλώσεις, τις μεθόδους διάγνωσης, θεραπείας και πρόληψης και να απαντήσει στις πιο συχνές ερωτήσεις. Εφόσον εμείς, χωρίς εξαίρεση, είμαστε όλοι ασθενείς με οστεοχονδρωσία, αυτό το άρθρο θα είναι χρήσιμο σε όλους.

Οστεοχόνδρωση στην ακτινογραφία

Τι είναι η οστεοχόνδρωση;

Το όνομα της ασθένειας είναι τρομακτικό αν δεν είναι ξεκάθαρο. Το ιατρικό επίθημα "-oz" σημαίνει πολλαπλασιασμό ή μεγέθυνση ενός ιστού: υαλίνωση, ίνωση Ένα παράδειγμα θα ήταν η κίρρωση του ήπατος, στην οποία ο συνδετικός ιστός μεγαλώνει και ο λειτουργικός ιστός, τα ηπατοκύτταρα, μπορεί να οδηγήσει σε συσσώρευση παθολογικής πρωτεΐνης ή αμυλοειδούς Αυτή η ασθένεια αποθήκευσης ονομάζεται τότε αμυλοείδωση. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε σημαντική διόγκωση του ήπατος λόγω λιπώδους εκφυλισμούΗ λιπώδης ηπάτωση ονομάζεται.

Λοιπόν, αποδεικνύεται ότι με τη μεσοσπονδυλική οστεοχόνδρωση, ο χόνδρος ιστός των μεσοσπονδύλιων δίσκων αυξάνεται σε όγκο, επειδή το "χόνδρος, χόνδρο" που μεταφράζεται από τα ελληνικά στα ρωσικά σημαίνει "χόνδρος"; Όχι, η χονδρωσία, πιο συγκεκριμένα η οστεοχονδρωσία, δεν είναι ασθένεια αποθήκευσης. Σε αυτή την περίπτωση, δεν υπάρχει πραγματική ανάπτυξη του χόνδρινου ιστού. Είναι απλώς μια αλλαγή στη διαμόρφωση των μεσοσπονδύλιων δίσκων υπό την επίδραση μακροχρόνιας σωματικής δραστηριότητας και εξετάσαμε τι συμβαίνει σε κάθε μεμονωμένο δίσκο παραπάνω. Ο όρος «οστεοχόνδρωση» εισήχθη στην κλινική βιβλιογραφία από τον A. Hilderbrandt το 1933.

Πώς αλλάζει σχήμα η εμβιομηχανική ενός αφυδατωμένου δίσκου; Λόγω της υπερβολικής πίεσης, οι εξωτερικές άκρες τους διογκώνονται, ραγίζουν, σχηματίζονται προεξοχές και εμφανίζονται μεσοσπονδύλιοι κήλες ή οζίδια χόνδρου που προεξέχουν πέρα από το φυσιολογικό περίγραμμα του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η χόνδρωση ονομάζεται χόνδρωση, επειδή οι όζοι του χόνδρου - οι κήλες - προκύπτουν εκεί όπου δεν πρέπει να υπάρχει χόνδρος, δηλαδή πίσω από το εξωτερικό περίγραμμα ενός υγιούς μεσοσπονδύλιου δίσκου.

Οι άκρες των σπονδύλων που γειτνιάζουν με τον μεσοσπονδύλιο δίσκο επίσης υπερτροφίζονται, σχηματίζοντας κορακοειδή ή οστεόφυτα. Επομένως, μια τέτοια αμοιβαία παραβίαση της διαμόρφωσης του χόνδρου και του οστικού ιστού ονομάζεται συλλογικά οστεοχόνδρωση.

Η οστεοχόνδρωση αναφέρεται σε δυστροφικές-εκφυλιστικές διεργασίες και αποτελεί μέρος της φυσιολογικής γήρανσης των μεσοσπονδύλιων δίσκων. Κανείς από εμάς δεν εκπλήσσεται που το πρόσωπο ενός 20χρονου κοριτσιού είναι ελαφρώς διαφορετικό από το πρόσωπό της στην ηλικία των 70 ετών, αλλά για κάποιο λόγο όλοι πιστεύουν ότι η σπονδυλική στήλη και οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι της δεν υφίστανται τις ίδιες έντονες προσωρινές αλλαγές. Η δυστροφία είναι μια διατροφική διαταραχή και ο εκφυλισμός είναι παραβίαση της δομής των μεσοσπονδύλιων δίσκων που ακολουθεί μια μακρά περίοδο δυστροφίας.

Αιτίες οστεοχονδρωσίας και οι επιπλοκές της

Η κύρια αιτία της απλής, φυσιολογικής οστεοχόνδρωσης μπορεί να θεωρηθεί ως ο τρόπος που κινείται ένα άτομο: το περπάτημα σε όρθια θέση. Από όλα τα θηλαστικά, οι άνθρωποι είναι το μόνο είδος στη γη που περπατά με δύο πόδια και κινείται μόνο με αυτόν τον τρόπο. Η οστεοχόνδρωση έγινε η μάστιγα της ανθρωπότητας, αλλά εμείς λύσαμε τα χέρια μας και δημιουργήσαμε πολιτισμό. Χάρη στο όρθιο περπάτημα (και την οστεοχονδρωσία), όχι μόνο κατακτήσαμε τον τροχό, το αλφάβητο και τη φωτιά, αλλά μπορείτε επίσης να καθίσετε στο σπίτι σας με ζεστασιά και να διαβάσετε αυτό το άρθρο στην οθόνη του υπολογιστή σας.

Οι πιο στενοί συγγενείς του ανθρώπου, τα ανώτερα πρωτεύοντα - χιμπατζήδες και γορίλες - μερικές φορές στέκονται σε δύο πόδια, αλλά αυτή η μέθοδος κίνησης είναι μια βοηθητική μέθοδος γι 'αυτούς και τις περισσότερες φορές εξακολουθούν να κινούνται με τέσσερα πόδια. Για να εξαφανιστεί η οστεοχονδρωσία, καθώς και η εντατική γήρανση των μεσοσπονδύλιων δίσκων, πρέπει να αλλάξει ο τρόπος που κινείται και να αφαιρέσει το σταθερό κατακόρυφο φορτίο από τη σπονδυλική στήλη. Τα δελφίνια, οι φάλαινες δολοφόνοι και οι φάλαινες δεν έχουν οστεοχόνδρωση και οι σκύλοι, οι αγελάδες και οι τίγρεις δεν την έχουν. Η σπονδυλική σας στήλη δεν απορροφά μακροχρόνια στατικά και κρουστικά κατακόρυφα φορτία επειδή βρίσκεται σε οριζόντια κατάσταση. Αν η ανθρωπότητα πάει στη θάλασσα όπως ο Ιχθύανδρος και ο φυσικός τρόπος μεταφοράς είναι η κατάδυση, η οστεοχόνδρωση θα νικηθεί.

Η όρθια στάση ανάγκασε το ανθρώπινο μυοσκελετικό σύστημα να εξελιχθεί προς την προστασία του κρανίου και του εγκεφάλου από τα φορτία σοκ. Αλλά οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι - ελαστικά μαξιλάρια μεταξύ των σπονδύλων - δεν είναι η μόνη μέθοδος προστασίας. Ένα άτομο έχει ένα ελαστικό τόξο του ποδιού, χόνδρο των αρθρώσεων του γόνατος και φυσιολογικές καμπυλότητες της σπονδυλικής στήλης: δύο λόρδος και δύο κύφωση. Όλα αυτά σας επιτρέπουν να μην «τινάζετε» τον εγκέφαλό σας ακόμα και όταν τρέχετε.

Παράγοντες κινδύνου

Ωστόσο, οι γιατροί ενδιαφέρονται για τους παράγοντες κινδύνου που μπορούν να τροποποιηθούν ώστε να αποφευχθούν οι επιπλοκές της οστεοχόνδρωσης, οι οποίες οδηγούν σε πόνο, δυσφορία, περιορισμένη κινητικότητα και μειωμένη ποιότητα ζωής. Ας εξετάσουμε αυτούς τους παράγοντες κινδύνου που τόσο συχνά αγνοούνται από τους γιατρούς, ειδικά στα ιδιωτικά ιατρικά κέντρα. Εξάλλου, είναι πολύ πιο κερδοφόρο να θεραπεύουμε συνεχώς ένα άτομο από το να αποκαλύπτουμε την αιτία του προβλήματος, να το λύνουμε και να χάνουμε τον ασθενή. Εδώ είναι:

  • η παρουσία διαμήκων και εγκάρσιων πλατυποδιών. Η πλατυποδία κάνει την καμάρα του ποδιού να μην είναι πλέον ελαστική και το σοκ μεταδίδεται προς τα πάνω στη σπονδυλική στήλη χωρίς να μαλακώνει. Οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι υπόκεινται σε μεγάλη πίεση και καταρρέουν γρήγορα.
  • Υπέρβαρο και παχυσαρκία – δεν χρειάζεται κανένα σχόλιο.
  • ακατάλληλη ανύψωση και μεταφορά βαρέων αντικειμένων με ανομοιόμορφη πίεση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους. Για παράδειγμα, αν σηκώσετε μια σακούλα με πατάτες και τη μεταφέρετε στον έναν ώμο, το βαρύ φορτίο θα πέσει στη μία άκρη των φετών και μπορεί να είναι υπερβολικό.
  • σωματική αδράνεια και καθιστική ζωή. Ειπώθηκε παραπάνω ότι η μέγιστη πίεση στους μεσοσπονδύλιους δίσκους εμφανίζεται όταν κάθεται, καθώς ένα άτομο δεν κάθεται ποτέ ευθεία, αλλά πάντα λυγίζει "ελαφρώς".
  • Χρόνιοι τραυματισμοί, γλίστρημα στον πάγο, έντονη άρση βαρών, πολεμικές τέχνες επαφής, βαριά καπέλα, χαμηλά ταβάνια, βαριά ρούχα, βαριές τσάντες στα χέρια.

Οι παράγοντες κινδύνου που μπορούν να επηρεάσουν οποιοδήποτε άτομο έχουν αναφερθεί παραπάνω. Δεν παραθέτουμε εδώ σκοπίμως ασθένειες – δυσπλασία συνδετικού ιστού, σκολιώτικη παραμόρφωση που αλλάζει την εμβιομηχανική της κίνησης, νόσο Perthes και άλλες ασθένειες που επιδεινώνουν και επιδεινώνουν την πορεία της φυσιολογικής οστεοχόνδρωσης και οδηγούν σε επιπλοκές. Αυτοί οι ασθενείς αντιμετωπίζονται από ορθοπεδικό. Ποια είναι τα πιο κοινά συμπτώματα της επιπλεγμένης οστεοχονδρωσίας που κάνουν τους ασθενείς να επικοινωνήσουν με έναν γιατρό;

Γενικά συμπτώματα

Τα συμπτώματα που περιγράφονται παρακάτω εμφανίζονται εκτός του εντοπισμού. Αυτά είναι κοινά συμπτώματα και μπορεί να εμφανιστούν οπουδήποτε. Αυτά περιλαμβάνουν πόνο, διαταραχές κίνησης και αισθητηριακές διαταραχές. Υπάρχουν επίσης φυτοτροφικές διαταραχές ή συγκεκριμένα συμπτώματα, για παράδειγμα παθήσεις του ουροποιητικού συστήματος, αν και είναι πολύ πιο σπάνιες. Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε αυτά τα σημάδια.

Πόνος: πόνος μυών και ριζών

Υπάρχουν δύο τύποι πόνου: ο ριζικός και ο μυϊκός. Ο ριζικός πόνος σχετίζεται με συμπίεση ή πίεση σε προεξοχή ή κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου της αντίστοιχης ρίζας σε αυτό το επίπεδο. Κάθε νευρική ρίζα αποτελείται από δύο μέρη: το αισθητήριο και το κινητικό.  

Ανάλογα με το πού ακριβώς πηγαίνει η κήλη και ποιο μέρος της ρίζας έχει συμπιεστεί, μπορεί να εμφανιστούν είτε αισθητηριακές είτε κινητικές διαταραχές. Μερικές φορές και οι δύο διαταραχές εμφανίζονται ταυτόχρονα και εκδηλώνονται σε διαφορετικούς βαθμούς. Ο πόνος είναι επίσης μια διαταραχή ευαισθησίας γιατί ο πόνος είναι ένα ιδιαίτερο, συγκεκριμένο συναίσθημα.  

Ριζοειδής πόνος: ριζοπάθεια συμπίεσης

Ο ριζικός πόνος είναι γνωστός σε πολλούς. Ονομάζεται «νευραλγία». Μια τέτοια αιχμηρή, επώδυνη ώθηση ονομάζεται οσφυϊκή μοίρα: Στο κάτω μέρος της πλάτης ονομάζεται οσφυϊκή μοίρα, ένα λιγότερο κοινό όνομα τέτοιου είδους ριζικού πόνου απαιτεί μια αναγκαστική, αναλγητική θέσηΟ πόνος εμφανίζεται αμέσως όταν βήχετε, φταρνίζεστε, κλαίτε, γελάτε ή ασκείτε τον εαυτό σας.

Μυϊκός πόνος: μυοπεριτονιακό-τονωτικό

Ωστόσο, μια μεσοσπονδυλική κήλη ή ελάττωμα δίσκου μπορεί να μην συμπιέζει τη νευρική ρίζα, αλλά μάλλον να τραυματίσει τους περιβάλλοντες συνδέσμους, την περιτονία και τους εν τω βάθει μύες της πλάτης κατά τη διάρκεια της κίνησης. Σε αυτή την περίπτωση, ο πόνος είναι δευτερογενής, πόνος, μόνιμος, υπάρχει δυσκαμψία στην πλάτη, και αυτός ο πόνος ονομάζεται μυοπεριτονιακός. Η πηγή αυτού του πόνου δεν είναι πλέον ο νευρικός ιστός, αλλά οι μύες. Ένας μυς μπορεί να ανταποκριθεί σε οποιοδήποτε ερέθισμα μόνο με έναν τρόπο: σύσπαση. Και αν το ερέθισμα διαρκέσει περισσότερο, η μυϊκή σύσπαση θα μετατραπεί σε συνεχή σπασμό, που θα είναι πολύ επώδυνος.

Δημιουργείται ένας φαύλος κύκλος: ο σπασμωδικός μυς δεν μπορεί να λάβει καλή παροχή αίματος, υπάρχει έλλειψη οξυγόνου και αποστραγγίζει ελάχιστα το γαλακτικό οξύ, δηλαδή το προϊόν της δικής του ζωτικής δραστηριότητας, στα φλεβικά τριχοειδή αγγεία. Και η συσσώρευση γαλακτικού οξέος, με τη σειρά της, οδηγεί σε αυξημένο πόνο. Αυτοί οι μυϊκοί, χρόνιοι πόνοι είναι που επιδεινώνουν σημαντικά την ποιότητα ζωής και αναγκάζουν τον ασθενή να υποβληθεί σε μακροχρόνια θεραπεία για την οστεοχονδρωσία, αλλά δεν τον εμποδίζουν να κινηθεί και δεν τον αναγκάζουν να ξαπλώσει στο κρεβάτι.

Χαρακτηριστικό σύμπτωμα τέτοιου δευτερογενούς μυοπεριτονιακού πόνου είναι η αυξημένη δυσκαμψία στον αυχένα, στη μέση ή στη θωρακική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, καθώς και η εμφάνιση πυκνών, επώδυνων μυϊκών προσκρούσεων - «ρολά» δίπλα στη σπονδυλική στήλη, δηλαδή παρασπονδυλική σε τέτοιους ασθενείς επιδεινώνεται μετά από αρκετές ώρες εργασίας «Γραφείου» με παρατεταμένη ακινησία, όταν οι μύες πρακτικά δεν μπορούν πλέον να λειτουργήσουν και βρίσκονται σε κατάσταση σπασμού.  

Διάγνωση οστεοχονδρωσίας

Σε τυπικές περιπτώσεις εμφανίζεται οστεοχόνδρωση της αυχενικής και της αυχενικής-θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης, όπως περιγράφηκε παραπάνω. Ως εκ τούτου, η κύρια φάση της διάγνωσης ήταν και παραμένει η αναγνώριση των παραπόνων του ασθενούς και ο προσδιορισμός της παρουσίας συνοδευτικών μυϊκών σπασμών με απλή ψηλάφηση των μυών κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης. Είναι δυνατόν να επιβεβαιωθεί η διάγνωση της οστεοχονδρωσίας με ακτινογραφία;

Σε μια "ακτινογραφία" της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης και επίσης σε λειτουργικές εξετάσεις για κάμψη και έκταση, οι χόνδροι δεν μπορούν να φανούν επειδή ο ιστός τους επιτρέπει να περάσουν οι ακτίνες Χ, ωστόσο, με βάση τη θέση των σπονδύλων, μπορούν να βγουν γενικά συμπεράσματα σχετικά με το ύψος των μεσοσπονδύλιων δίσκων και τη γενική ανόρθωση της φυσιολογικής καμπυλότητας του λαιμού - Λόρδωση - καθώς και η παρουσία οριακών αυξήσεων στους σπονδύλους με παρατεταμένο ερεθισμό των επιφανειών τους λόγω εύθραυστων και αφυδατωμένων μεσοσπονδύλιων δίσκων μπορεί να οδηγήσει σε διάγνωσηΕπιβεβαιώστε την αστάθεια της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Δεδομένου ότι οι ίδιοι οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι είναι ορατοί μόνο με αξονική τομογραφία ή μαγνητική τομογραφία, η μαγνητική τομογραφία και η αξονική τομογραφία ακτίνων Χ ενδείκνυνται για την αποσαφήνιση της εσωτερικής δομής του χόνδρου και των σχηματισμών όπως εξογκώματα και κήλες. Έτσι, με τη βοήθεια αυτών των μεθόδων γίνεται ακριβής διάγνωση και το αποτέλεσμα της τομογραφίας αποτελεί ένδειξη και μάλιστα πραγματικό οδηγό για τη χειρουργική αντιμετώπιση μιας βουβωνοκήλης στο νευροχειρουργικό τμήμα.

Θα πρέπει να προστεθεί ότι καμία άλλη μέθοδος εξέτασης εκτός από την απεικόνιση, εκτός από μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία, δεν μπορεί να δείξει βουβωνοκήλη. Έτσι, εάν λάβετε μια μοντέρνα "διάγνωση υπολογιστή" ολόκληρου του σώματος, εάν ένας χειροπράκτης σας διέγνωσε κήλη περνώντας τα δάχτυλά του κατά μήκος της πλάτης σας, εάν η κήλη διαγνώστηκε με βάση τον βελονισμό, μια ειδική ψυχική τεχνική ή. . . Εάν εάν κάνετε μια συνεδρία ταϊλανδέζικου μασάζ με μέλι, μπορείτε αμέσως να θεωρήσετε αυτή τη διάγνωση ως εντελώς αναλφάβητες επιπλοκές της οστεοχονδρωσίας που προκαλούνται από διόγκωση ή κήλη, συμπίεση, μυ ήΟι νευροαγγειακές επιπλοκές που προκαλούνται μπορούν να αντιμετωπιστούν μόνο με την αξιολόγηση της κατάστασης του μεσοσπονδύλιου δίσκου στο σωστό επίπεδο.

Θεραπεία των επιπλοκών της οστεοχονδρωσίας

Επαναλαμβάνουμε για άλλη μια φορά ότι είναι αδύνατη η θεραπεία της οστεοχόνδρωσης όπως η προγραμματισμένη γήρανση και η αφυδάτωση του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Απλώς δεν μπορείτε να το αφήσετε να περιπλέξει τα πράγματα:

  • Εάν εμφανιστούν συμπτώματα στένωσης του ύψους του δίσκου, πρέπει να κινηθείτε σωστά, να μην παχύνετε και να αποφύγετε την εμφάνιση προεξοχών και μυϊκού πόνου.
  • Εάν έχετε ήδη μόλυβδο, πρέπει να προσέξετε να μην σκίσετε τον ινώδη δακτύλιο, δηλ.
  • Εάν έχετε κήλη, πρέπει να την παρακολουθείτε δυναμικά, να κάνετε τακτικές μαγνητικές τομογραφίες, να αποφύγετε τη μεγέθυνση ή να χρησιμοποιήσετε σύγχρονη ελάχιστα επεμβατική χειρουργική θεραπεία, καθώς όλες οι συντηρητικές μέθοδοι αντιμετώπισης της έξαρσης της οστεοχόνδρωσης, χωρίς εξαίρεση, αφήνουν την κήλη στη θέση της και εξαλείφουν μόνο τις προσωρινές. Συμπτώματα: Φλεγμονή, πόνος, τσούξιμο και μυϊκοί σπασμοί.

Αλλά με την παραμικρή παραβίαση του καθεστώτος, με άρση βαρών, υποθερμία, τραυματισμούς, αύξηση βάρους (στην περίπτωση της πλάτης), τα συμπτώματα επανέρχονται πάντα. Περιγράφουμε πώς να αντιμετωπίσουμε τις δυσάρεστες αισθήσεις, τον πόνο και την περιορισμένη κινητικότητα στην πλάτη σε φόντο έξαρσης της οστεοχονδρωσίας και μιας υπάρχουσας διόγκωσης ή κήλης ως αποτέλεσμα του κοινωνικού τονωτικού συνδρόμου.

Τι να κάνετε κατά τη διάρκεια μιας έξαρσης;

Εφόσον έχει συμβεί οξεία επίθεση πόνου (για παράδειγμα, στο κάτω μέρος της πλάτης), πρέπει να ακολουθήσετε τις ακόλουθες οδηγίες στο προϊατρικό στάδιο:

  • εξάλειψη εντελώς τη σωματική δραστηριότητα.
  • κοιμηθείτε σε ένα σκληρό στρώμα (ορθοπεδικό στρώμα ή σκληρό καναπέ) για να αποφύγετε τη χαλάρωση της πλάτης σας.
  • Καλό είναι να φοράτε έναν ημιάκαμπτο κορσέ για να αποφύγετε απότομες κινήσεις και «παραμορφώσεις».
  • Θα πρέπει να τοποθετήσετε ένα μαξιλάρι μασάζ με πλαστικές βελόνες στο κάτω μέρος της πλάτης σας ή να χρησιμοποιήσετε ένα απλικατέρ Lyapko. Πρέπει να το διατηρείτε για 30 έως 40 λεπτά δύο έως τρεις φορές την ημέρα.
  • Μετά από αυτό, αλοιφές με ΜΣΑΦ, αλοιφές με δηλητήριο μέλισσας ή φιδιού μπορούν να τρίβονται στο κάτω μέρος της πλάτης.
  • Μετά το τρίψιμο, τη δεύτερη μέρα, μπορείτε να τυλίξετε το κάτω μέρος της πλάτης σας σε στεγνή ζέστη, για παράδειγμα με μια ζώνη από τρίχες σκύλου.

Ένα συνηθισμένο λάθος είναι να μην κάνετε ζέσταμα την πρώτη μέρα. Αυτό μπορεί να είναι ένα μαξιλάρι θέρμανσης ή διαδικασίες μπάνιου. Ταυτόχρονα αυξάνεται το πρήξιμο και μαζί και ο πόνος. Μόνο όταν περάσει το «υψηλότερο σημείο του πόνου» μπορείτε να ζεσταθείτε. Μετά από αυτό, η ζέστη προωθεί την «απορρόφηση» του οιδήματος. Αυτό συμβαίνει συνήθως σε 2-3 ημέρες.

Η βάση κάθε θεραπείας είναι η ετιοτροπική θεραπεία (εξάλειψη της αιτίας) και η παθογενετική θεραπεία (επίδραση στους μηχανισμούς της νόσου). Συνοδεύεται από συμπτωματική θεραπεία. Ο σπονδυλωτός πόνος (που προκαλείται από προβλήματα στη σπονδυλική στήλη) μοιάζει με αυτό:

  • Για να μειωθεί το πρήξιμο των μυών και της σπονδυλικής στήλης, ενδείκνυται μια δίαιτα χωρίς αλάτι και περιορισμός της πρόσληψης υγρών. Μπορείτε να δώσετε ακόμη και ένα δισκίο ενός ήπιου καλιοσυντηρητικού διουρητικού.
  • Στην οξεία φάση της οσφυϊκής οστεοχόνδρωσης, η βραχυπρόθεσμη θεραπεία μπορεί να πραγματοποιηθεί με ενδομυϊκές «ενέσεις» ΜΣΑΦ και μυοχαλαρωτικών: ημερησίως 1, 5 ml ενδομυϊκά για 3 ημέρες, 1 ml επίσης ενδομυϊκά για 5 ημέρες νευρικός ιστός, εξαλείφει τη φλεγμονή και ομαλοποιεί τον μυϊκό τόνο.
  • Στην υποξεία φάση, αφού ξεπεραστεί ο μέγιστος πόνος, δεν θα πρέπει να γίνονται άλλες «ενέσεις» και θα πρέπει να δοθεί προσοχή σε ενισχυτικούς παράγοντες, για παράδειγμα σύγχρονα φάρμακα από την ομάδα «Β». Αποκαθιστούν αποτελεσματικά τη μειωμένη ευαισθησία, μειώνουν το μούδιασμα και την παραισθησία.

Τα φυσιοθεραπευτικά μέτρα συνεχίζονται, ήρθε η ώρα της άσκησης θεραπείας για την οστεοχονδρωσία. Το καθήκον του είναι να ομαλοποιήσει την κυκλοφορία του αίματος και τον μυϊκό τόνο όταν το πρήξιμο και η φλεγμονή έχουν ήδη υποχωρήσει, αλλά ο μυϊκός σπασμός δεν έχει ακόμη υποχωρήσει εντελώς.

Η κινησιοθεραπεία (θεραπεία άσκησης) περιλαμβάνει θεραπευτικές ασκήσεις και κολύμπι. Η γυμναστική για την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης δεν απευθύνεται καθόλου στους μεσοσπονδύλιους δίσκους, αλλά στους γύρω μύες. Το καθήκον του είναι να ανακουφίσει τους τονικούς σπασμούς, να βελτιώσει την κυκλοφορία του αίματος και επίσης να ομαλοποιήσει τη φλεβική εκροή. Αυτό οδηγεί σε μείωση του μυϊκού τόνου, μείωση της έντασης του πόνου και δυσκαμψία στην πλάτη.

Εκτός από τις συνεδρίες μασάζ, κολύμβησης και βελονισμού, συνιστάται η αγορά ενός ορθοπεδικού στρώματος και ενός ειδικού μαξιλαριού. Ένα μαξιλάρι για την οστεοχόνδρωση της αυχενικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης πρέπει να είναι κατασκευασμένο από ειδικό υλικό με «μνήμη σχήματος».

Το φθινόπωρο είναι μια σημαντική περίοδος για την πρόληψη και τη θεραπεία προϊόντων και συσκευών οικιακής φυσιοθεραπείας - από συσκευές υπερύθρων και μαγνητικών έως τις πιο κοινές συσκευές εφαρμογής βελόνας και δίσκους εβονίτη, που παράγουν ασθενή ηλεκτρικά ρεύματα κατά τη διάρκεια του μασάζ που έχουν θετική επίδραση στην υγεία του ασθενούς .

Οι ασκήσεις για την οστεοχονδρωσία πρέπει να εκτελούνται σε «προθερμανθέντες μύες» μετά από μια ελαφριά γενική προθέρμανση Ο κύριος θεραπευτικός παράγοντας είναι η κίνηση και όχι ο βαθμός συστολής των μυών. ένα γυμναστικό χαλάκι και ένα γυμναστικό μπαστούνια με τη βοήθειά τους μπορείτε να αποκαταστήσετε αποτελεσματικά την ελευθερία κινήσεων.

Το τρίψιμο αλοιφών και η χρήση του εμβολέα Kuznetsov συνεχίζεται. Παρέχονται κολύμπι, υποβρύχιο μασάζ, ντους Charcot. Στο στάδιο της υποχώρησης της έξαρσης, ενδείκνυνται φάρμακα για οικιακή μαγνητική θεραπεία και φυσιοθεραπεία.

Συνήθως η θεραπεία δεν διαρκεί περισσότερο από μία εβδομάδα, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις η οστεοχόνδρωση μπορεί να εκδηλωθεί με τόσο επικίνδυνα συμπτώματα που μπορεί να απαιτηθεί επείγουσα χειρουργική επέμβαση.

Σχετικά με το γιακά του Shants

Στα αρχικά στάδια, στο οξύ στάδιο, είναι απαραίτητο να προστατεύσουμε τον λαιμό από περιττές κινήσεις. Ο γιακάς Shants είναι ιδανικός για αυτό. Πολλοί άνθρωποι κάνουν δύο λάθη όταν αγοράζουν αυτό το κολάρο. Δεν το επιλέγουν ανάλογα με το μέγεθός τους, άρα απλά δεν εκπληρώνει τη λειτουργία του και προκαλεί δυσφορία.

Γιακάς από κολάρο

Το δεύτερο συχνό λάθος είναι να το φοράτε για μεγάλο χρονικό διάστημα για προληπτικούς σκοπούς. Αυτό οδηγεί σε αδύναμους μύες του λαιμού και προκαλεί μόνο περισσότερα προβλήματα. Υπάρχουν μόνο δύο ενδείξεις κάτω από τις οποίες μπορεί να φορεθεί ένα κολάρο:

  • η εμφάνιση οξέος πόνου στον αυχένα, δυσκαμψία και πόνος που εξαπλώνεται στο κεφάλι.
  • εάν, σε πλήρη υγεία, κάνετε σωματική εργασία που κινδυνεύει να «πιάσει» τον αυχένα σας και να τον επιδεινώσει. Αυτό είναι, για παράδειγμα, να επισκευάσετε ένα αυτοκίνητο εάν ξαπλώσετε κάτω από αυτό ή να καθαρίσετε τα παράθυρα εάν απλώσετε το χέρι σας και αισθανθείτε άβολες στάσεις. πρέπει να ληφθούν.

Το κολάρο δεν πρέπει να φοριέται για περισσότερο από 2-3 ημέρες, καθώς η παρατεταμένη χρήση μπορεί να προκαλέσει φλεβική συμφόρηση στους μύες του λαιμού τη στιγμή που ο ασθενής χρειάζεται να ενεργοποιηθεί. Ένα ανάλογο του γιακά Shants για το κάτω μέρος της πλάτης είναι ένας ημιάκαμπτος κορσέ που αγοράστηκε σε ορθοπεδικό σαλόνι.

Χειρουργική θεραπεία ή συντηρητικά μέτρα;

Καλό είναι κάθε ασθενής να υποβάλλεται σε μαγνητική τομογραφία και να συμβουλεύεται νευροχειρουργό μετά την εξέλιξη των συμπτωμάτων και παρουσία επιπλοκών. Οι σύγχρονες ελάχιστα επεμβατικές επεμβάσεις επιτρέπουν την ασφαλή αφαίρεση μεγαλύτερων κηλών, χωρίς μακροχρόνια νοσηλεία, χωρίς καταναγκασμό ή κατάκλιση για αρκετές ημέρες, χωρίς να επηρεάζεται η ποιότητα ζωής, καθώς γίνονται με σύγχρονη βιντεοενδοσκόπηση, ραδιοσυχνότητες, τεχνολογία λέιζερ ή με κρύο πλάσμα αίματος. Μπορούν να εξατμίσουν μέρος του πυρήνα και να μειώσουν την πίεση, μειώνοντας τον κίνδυνο κήλης. Και μπορείτε να εξαλείψετε ριζικά το ελάττωμα εξαλείφοντάς το εντελώς.

Δεν χρειάζεται να φοβάστε τη χειρουργική επέμβαση κήλης, δεν είναι πια η ίδια με τις προηγούμενες ανοιχτές επεμβάσεις των δεκαετιών του '80 και του '90 του περασμένου αιώνα με μυϊκό καθαρισμό, απώλεια αίματος και επακόλουθη μακρά περίοδο ανάρρωσης. Μοιάζουν περισσότερο με μια μικρή παρακέντηση υπό έλεγχο ακτίνων Χ και επακόλουθη χρήση σύγχρονης τεχνολογίας.

Αν προτιμάτε μια συντηρητική μέθοδο θεραπείας χωρίς χειρουργική επέμβαση, τότε να ξέρετε ότι καμία μεμονωμένη μέθοδος δεν μπορεί να μειώσει ή να εξαλείψει την κήλη, ό, τι κι αν σας υπόσχονται! Ούτε μια ένεση ορμονών, ούτε ηλεκτροφόρηση με παπαΐνη, ούτε ηλεκτρική διέγερση, ούτε μασάζ, ούτε η χρήση βδέλλας, ούτε ο βελονισμός μπορούν να θεραπεύσουν μια βουβωνοκήλη. Δεν βοηθούν ούτε οι κρέμες και τα βάλσαμα, η κινησιοθεραπεία ακόμα και η εισαγωγή πλάσματος πλούσιου σε αιμοπετάλια. Και ακόμη και η θεραπεία έλξης ή η έλξη, παρά όλα τα οφέλη της, μπορεί μόνο να ανακουφίσει τα συμπτώματα.

Το γνωστό ρητό «Ο κιμάς δεν μπορεί να αντιστραφεί» μπορεί να χρησιμεύσει ως κατευθυντήρια αρχή για τη συντηρητική θεραπεία της μεσοσπονδυλικής κήλης Α μπορεί να εξαλειφθεί μόνο έγκαιρα να πληρωθεί μια φορά Αλλά μια ετήσια θεραπεία σε ένα σανατόριο μπορεί τελικά να κοστίσει 10-20 φορές περισσότερο από τη ριζική αφαίρεση μιας κήλης με την εξαφάνιση του πόνου και την αποκατάσταση της ποιότητας ζωής.

Πρόληψη της οστεοχονδρωσίας και των επιπλοκών της

Η οστεοχόνδρωση, συμπεριλαμβανομένων των περίπλοκων, τα συμπτώματα και η θεραπεία των οποίων συζητήσαμε παραπάνω, δεν είναι σε μεγάλο βαθμό μια ασθένεια, αλλά απλώς μια εκδήλωση αναπόφευκτης γήρανσης και πρόωρης «συρρίκνωσης» των μεσοσπονδύλιων δίσκων.

  • Αποφύγετε την υποθερμία, ειδικά το φθινόπωρο και την άνοιξη, και το φθινόπωρο το χειμώνα.
  • Μην σηκώνετε βάρη και μεταφέρετε μόνο φορτία στο σακίδιο σας με την πλάτη σας ίσια.
  • πίνετε περισσότερο καθαρό νερό.
  • Μην παχαίνεις, το βάρος σου πρέπει να αντιστοιχεί στο ύψος σου.
  • Θεραπεία της πλατυποδίας, εάν υπάρχει.
  • Κάνετε σωματικές ασκήσεις τακτικά.
  • εκτέλεση ασκήσεων που ανακουφίζουν από την πίεση στην πλάτη (κολύμπι).
  • εγκαταλείψτε τις κακές συνήθειες.
  • Εναλλαγή ψυχολογικού στρες και σωματικής δραστηριότητας. Μετά από κάθε μιάμιση ώρα διανοητικής εργασίας, συνιστάται να αλλάξετε το είδος της δραστηριότητας σε σωματική εργασία.
  • Μπορείτε να κάνετε τακτικά τουλάχιστον μία ακτινογραφία της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης σε δύο προβολές ή μια μαγνητική τομογραφία για να προσδιορίσετε εάν η κήλη, εάν υπάρχει, εξελίσσεται.

Ακολουθώντας αυτές τις απλές συστάσεις, μπορείτε να διατηρήσετε την πλάτη σας υγιή και κινητή καθ' όλη τη διάρκεια της ζωής σας.